Blue ocean of the heart - Blue ocean of the heart นิยาย Blue ocean of the heart : Dek-D.com - Writer

    Blue ocean of the heart

    เมื่อเราต้องจากใครสักคนไป เราจะรู้ศึกอย่างไร

    ผู้เข้าชมรวม

    59

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    59

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  10 เม.ย. 60 / 14:06 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    Blue ocean of the heart
    สาวน้อยเมืองเหนือ เขียน
    "เฟร์น ตื่นได้เเล้วลูกคุณลุงจะออกเรือวันนี้ไม่ใช่เหรอ"
    "งืมมม"
    "เฟร์น"
    "ว๊า!"
    "ตื่นเร็ว"
    "เเม่! คุณลุงล่ะค่ะคุณลุงไปรึยัง"ฉันพูดเเล้วทำน่าซีดเพราะวันนี้ฉันจะไปดูมหาสมุทรกับคุณลุง
    "ยังจ้ะ"
    "โล่ง"
    "เเต่ใกล้.."
    "!!!!!"
    "..."
    "อ๊ากกกก"
    ณ ที่ท่าเรือ
    ซ่า ซ่า ซ่า(เสียงคลื่น)
    "คุณลุงค่ะ!"
    "อ้าวเฟร์นมาพอดีเลย มาๆเดี๋ยวลุงช่วยยกของ"
    "ค่ะ"
    ขณะ ที่คุณลุงช่วยยกของฉันเหลือไปเห็นลูกเรือ(รึเปล่า)ของคุณลุงเเอบที่หลังเสาเเล้วจ้องมาที่ฉัน
    "เอ่อ... คุณลุงคะคนที่อยู่ข้างหลังเสานั้นใครหรอคะ"
    "ไหน?"
    "นั้นไงคะ"
    "เอ๋?? หนูตาฝาดรึเปล่าไม่เห็นมีเลย"
    "เอ๋"
    "เอาเถอะๆ ขึ้นเรือได้เเล้วลุงจะออกเรือเเล้วล่ะ"
    "ค่ะ"
    ซ่า!!!(เสียงน้ำเมื่อเรือออกจากฝั่ง)
    "เเม่คะ เเล้วหนูจะคิดถึงน่ะ^^"
    "ไปดีมาดีนะลูก"เเม่พูด
    หลังจากนั้นฉันก็โบกมือลาเเม่เเล้วกลับเข้าห้องส่วนตัว(ในเรือ)
    ติ๊กต๊อกติ๊กต๊อก
    เวลาผ่านไปได้ไม่นานนักอยู่ก็มีเสียงประตูเปิดออก
    เเอ๊ดดดดด
    "หนูจ๊ะ อยู่คนเดียวเหงาไหม"จู่ๆก็มีเสียงใครบางคนพูดออกมา
    "นั้นมัน คนที่อยู่หลังเสานี่หน่า!"
    "ใช่เเล้ว"
    เเก๊ก(เสียงล็อกประตู)
    "จะล็อกประตูทำไมน่ะ!!" 
    "เราจะได้สนุกยิ่งขึ้นไงล่ะ 555"
    "ฉันจะฟ้องคุณลุง!"
    "ฟ้องสิ ฮ่าๆ"
    ฉันโยนหมอนใส่เขาอย่างเเรงเเต่รู้สึกว่าเขาน่าจะไม่รู้สึกสะทกสะท้านเลย
    "เเหมอย่าเล่นตัวสิ"
    "ไม่น่ะ"
    ตอนนั้นฉันก็เหลือบไปเห็นหน้าต่างบานใหญ่ในห้องบานหนึ่ง
    เพล้งงงงง
    ฉันกระโจนใส่หน้าต่างเเล้วตกจากเรือร่างของฉันค่อยๆจมในน้ำเเล้วลอยขึ้นมาเเล้วฉันก็ตะโกนให้คนช่วย
    "ช่วยด้วยคะ ช่วยด้วย หนูจมน้ำ คุณลุงช่วยหนูด้วยยย"
    เเต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผลร่างของฉันจึงค่อยๆจมไปในน้ำ
    เเละนี่คือจุดเริ่มต้น...
    "เเฮกๆ"
    "!?"
    "ที่นี่ที่ไหนทำไมถึงมี..."
    "..."
    "ปลาหน้าคน!!! กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
    "นี่ฟังฉันก่อน"
    "กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
    "ฟังก่อนนนน"
    "กรี๊... อุ๊บ"
    "บอกให้ฟังก่อนไง"
    "อา อ้า อน!!(ปลาหน้าคน!!)"
    "ชู่!"
    "เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงมนุษย์น่ะ เเกว่าไหม?"
    "ใช่ๆ"
    "มันอยู่ไหนน่ะ"
    ฟึ๊บ ฟึ๊บ
    "พวกมันไปเเล้ว"
    "อ่อย อะ อา อ้า อน!(ปล่อยนะปลาหน้าคน)"
    "ฟังนะ"
    "..."
    "ฉัน ไม่ ใช่ ปลา หน้า คน เข้า ใจ ไหม !!"
    "อ่อย อ่อน(ปล่อยก่อน)"
    "ลืมๆ"
    "..."
    "เสร็จ"
    "เธอเป็นตัวอะไร!?"
    "เเหมหล่อขนาดนี้เขาก็ต้องเรียกว่า ไซเรน สิ!"
    "ไซเรน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
    "ใช่ๆ"
    "เเล้ว เเล้ว เเล้ว..."
    "???"
    "ตอนนี้ฉันอยู่ในน้ำ!?"
    "ใช่ๆ"
    "อ๊อก!"
    "เดี๋ยวๆ เธอเป็นอะไร"
    "ฉันหายใจในน้ำไม่ได้ อ๊อก"
    "..."
    "ฉันร่ายมนต์ให้เธอหายใจในน้ำได้เเล้ว"
    "โล่ง"
    "..."
    "ว่าเเต่เธอชื่ออะไรล่ะ ฉันชื่อ เฟร์น"
    "ผมชื่อ พีล็อตเตอร์ เเละผมไม่ใช่มนุษย์"
    "คะ@_@"
    ฟึ๊บ!
    "เห้ยย"
    ~~~~~~~~~


    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×